ملالی جویا، ٩ دلو ٦ ١٣٩

بار دیگر در قلب کشورم جویبار خون جاریست و ملت در عزا نشسته است. در حمله ددمنشانه در چهارراهی صدارت، بنابر ارقام رسمی بیش از صد تن از هموطنان بیگناه ما به شهادت رسیدند و صدهاتن دیگر مجروح گردیدند. ضجه‌های غمناک مادران و بازماندگان قربانیان قلب مرا خونین و پردرد می‌سازد اما کلماتی نمی‌یابم که تنفرم را از عاملان اصلی این دهشت ابراز نمایم.

سران دولت وحشت ملی اگر ذره‌ای شرم و وجدان می‌داشتند، استعفا نه که خود را برای محاکمه به خاطر اینهمه خون‌های ریخته شده آماده می‌ساختند. اما همه میدانیم که ریشه اصلی تیره‌بختی‌های مردم ما در حاکمیت خاینان و پلیدانی نهفته است که ابتدا توسط امریکا و غرب از هرگونه وجدان و احساس انسانی و ملی تهی گشته بعد به کرسی‌های دالرزا و بلند نصب شده اند. برای این اراذل، کرسی و منافع ارباب بیرونی به مراتب نسبت به سرنوشت ملت ارزش دارد بنا هیچ‌ مقدار خون و ماتم ملت نمی‌تواند آنان را تکان دهد. درحالیکه کشورحمام خون گشته، خاینانی از نوع غنی، عبدالله، عطا، کرزی، اتمر، استانکزی و غیره بالای پست‌های دولتی کله‌شکنی داشته برای حفظ مقام مشغول شعله‌ور ساختن اختلافات قومی و سمتی و زبانی و مذهبی میان مردم اند و با سفاکانی چون گلبدین دست دوستی می‌دهند.

ملالی جویا، ۱۷ جدی ٦ ١٣٩

با آغاز سال نو میلادی شاهد موج همگانی اعتراضات خیابانی گستردۀ توده‌های دربند ایران علیه رژیم سفاک خامنه‌ای - روحانی بودیم که شهر های مختلف ایران را در بر گرفت. این خیزش مردمی نویدبخش برای تمامی آزادیخواهان سراسر دنیا بوده و آرزو می‌کنیم فریاد آزادیخواهانه علیه حاکمان مستبد به ثمر نشسته، ایران از لوث بنیادگرایان آخوندی پاک گردیده مردم شریف و ستمکش آن کشور بعد از چهار دهه استبداد خونین به آزادی و دموکراسی رسند.

شعارهای تظاهرکنندگان از قبیل «مرگ بر دیکتاتور/ نترسیم، نترسیم ما همه با هم هستیم / چپاول، گرانی، زمان سرنگونی / نه میر می‌خواهیم نه رهبر نه بد می‌خواهیم نه بدتر / خامنه‌ ای روحانی دشمن مردمانی» وغیره... بیانگر اوج نفرت و انزجار مردم از رژیم ددمنش آخوندی می‌باشد و رساننده آنست که خلق ایران دیگر تحمل استبداد، غارتگری، جهالت و فساد آخوندها را نداشته بهر صورتی می‌خواهند بساط این ننگ بشریت برداشته شود.

ملالی جویا، ۲ عقرب ٦ ١٣٩

میدانم که از شنیدن کلمات «تسلیت»، «غم‌شریکی» و «محکوم کردن با شدیدترین الفاظ» خسته شده‌اید بخصوص که آن را از عاملان اصلی نگون‌بختی‌های جاری در کشور باربار شنیده‌اید. دیگر نباید تسلیت گفت بلکه برای رهیدن از این وحشتکده باید متحد و یکدست شده مبارزه کنیم چون جز این راهی برای بیرون رفت از وضعیت فاجعه‌بار کنونی میسر نیست.

با اعلان «استراتژی جدید امریکا برای افغانستان» که پیام اصلی آن تشدید جنگ و جنایت در وطن ما بود، روزهاست که شاهد جویبار خون در افغانستان هستیم که قربانیان آن همه نادارترین و تیره‌روز ترین مردم عام ما اند. نه کدام سرباز اشغالگر امریکایی کشته می‌شود، نه مزدوران خاینش و نه هم بستگان آنان. خون صدها هموطن معصوم ما روی آن مقامات پوشالی و روشنفکران وجدان‌خفته را سیاه نگهمیدارد که برای این استراتژی کف بر دهان آورده در مدح آن تیوری‌تراشی کردند.

ملالی جویا، ۱٦ میزان ٦ ١٣٩

هفت اکتوبر روز اشغال افغانستان توسط امریکا و ناتو، یک روز شوم در تاریخ ماست که پیامدهای فاجعه‌ باری برای وطن و مردم ما داشت که دامنه‌آن با گذشت شانزده سال ادامه دارد و هر روز ابعاد خونین‌ تر و تراژیک ‌تر بخود می ‌گیرد. اشغال کشور ما توسط امریکا و ناتو آغاز فصل جدید جنگ‌های خونین امریکا بود که دامنه آن به عراق، سوریه، لیبیا، یمن، اکراین و غیره کشانیده شد که میلیونها انسان بی‌گناه کشته شدند و معلوم نیست که چه خلقهای‌دیگری هدف بعدی خواهند بود.

امریکا و متحدانش زیر نام «مبارزه علیه تروریزم» و «رهایی زنان افغان»‌وطن ما را اشغال کردند، اما با گذشت یک و نیم دهه نه تنها طالبان قوی‌ تر، خونخوار تر و هار تر گردیدند بلکه وطن ما طعمه طاعون جنگسالاری، داعش، مافیای مواد مخدر و فساد گردیده زنانش نیز در دوزخ سوزانی کباب می‌شوند. امروز میهن ما سیاه ‌ترین و مکدر ترین روزهای تاریخش را سپری می‌ کند و بخصوص جوانان امید ‌باخته ‌اش راه فرار می‌جویند.

ملالی جویا،۱۹ اسد ٦ ١٣٩

یکبار دیگر تیره‌روزترین و فراموش‌شده ترین هموطنان ما در میرزااولنگ مورد قتل‌عام وحشیانه ددمنشان طالبی و داعشی قرار گرفته مردم سراسر کشور ما در سوگ فرو رفتند. طالبان و داعشیان که با شعار «الله اکبر» خون می‌ریزند و به سبعانه‌ترین اعمال ضدانسانی متوسل می‌شوند، همه لشکر بی‌اراده و جهل‌پرورده استعمار و فاشیست‌های دینی منطقه اند که برای اهداف شوم آنان همچون سگان شکاری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

با حمله بر اقلیت‌های قومی و مذهبی، مزدبگیران دولتهای منفور پاکستان، ایران، امریکا و عربستان می‌کوشند افغانستان را در فاجعه دیگری غوطه‌ور سازند، اما خوشبختانه احساس همبستگی سراسری در برابر این توطئه‌های خاینان ملی نشان داد که مردم ما به آگاهی‌های معین دست یافته دیگر به آسانی در جال استعمار و ارتجاع اسیرشدنی نیستند هرچند امروز بال شان شکسته و عجالتا توان پرواز بر قله‌های بلند آزادی و عدالت را ندارند.

ملالی جویا،٢۷ ثور ٦ ١٣٩

چه خوب گفته اند «ملتی که تاریخ نخواند و از آن عبرت نگیرد محکوم به تکرار آن است.»

بلی ما زمانی می‌توانیم که یک آینده شفاف و عادلانه داشته باشیم که با گذشته تسویه حساب بی‌گذشت صورت بگیرد در غیر آن شاهد تکرار تاریخ حتی به شکل مفتضح‌ترآن خواهیم بود.

هر چند سالیان سال از سیاهروزهای هفت و هشت ثور می‌گذرد با آنهم امروز مردم ما از کابوس وحشتناک آن رنج می‌برند و هنوز هم جمع وسیعی از عوامل این دو روز فجیع بر سرنوشت مردم ما حاکم بوده به فاشیزم شان با تغییر فزیکی و شعار متفاوت از گذشته اما با عین ماهیت ادامه می‌دهند. ریشه این همه فجایع در افغانستان از فقر گرفته تا خشونت علیه زنان، بی‌سوادی، بیکاری، اعتیاد، مافیای مواد مخدر، مهاجرت، دامن زدن به تضادهای قومی، سمتی، لسانی وده‌ها بلای دیگر در وجود این زخم‌های فاسد و گندیده تاریخ نهفته است.

ملالی جویا،٢۷ حمل٦ ١٣٩

آزمایش بزرگترین بمب غیر هسته‌ای امریکا در ولسوالی اچین ننگرهار، زنگ خطری برای مردم افغانستان بود که نشان می‌دهد امریکا برای ادامه حضورش در منطقه حاضر است به خطرناکترین سلاح‌هایش نیز چنگ اندازد.

ادعای هدف قرار دادن مواضع داعش توسط این بمب، یک دروغ محض است چون به نظرم عملاً دولت امریکا نه تنها خواهان نابودی طالب و داعش و القاعده نیست بلکه طی این همه سال‌ها باعث تقویت این ویروس‌های کشنده نیز شده است.

ملالی جویا،٢۷ حمل٦ ١٣٩

اعترضات الهامبخش اهالی شریف ولسوالی رُستاق تخار را تعقیب کرده از ایستادگی آنان در برابر جنگسالاران وحشی و ستم نیرو گرفته به شهامت و اتحاد و مبارزه برحق آنان درود گرم می‌فرستم. در ضمن من خود را در سوگ شهادت ویس‌الدین مسلم، فرزند صدیق رستاقیان شریک دانسته به خانواده و مردم ستمکش آن دیار طغیان‌گر تسلیت عرض می‌کنم.

تظاهرات حق‌طلبانه مردم سربلند رُستاق که با اشتراک هزاران تن از ملیت‌ها و اقشار مختلف راه‌اندازی گردیده بود، لرزه بر اندام خاینان و ستمکاران زورگو و جبار انداخته مایۀ مباهات هر انسان آزاده گردیده است. شما در عمل نشان دادید که اگر بدور از مرزبندی‌های کثیف قومی و زبانی و سمتی مشت‌های خود را علیه خاینان گره کرده بر خواست‌های جسورانه خود پافشاری کنیم، قادریم تفنگ و ماشین جنگی زورگویان پلشت را ناکاره ساخته آنان را وادر به تسلیم سازیم.

ملالی جویا،۱۷ حوت ١٣٩۵

روز جهانی زن را به همه زنان جهان بخصوص زنان ستم‌کش کشورم از صمیم قلب تبریک می‌گویم. در حالیکه زنان مبارز و پیشرو در گوشه و کنار گیتی این روز را تجلیل می‌نمایند تا نه تنها تجارب شان را با همدیگر تبادله کنند بلکه تلاش دارند گام‌های بزرگ عملی جهت ریشه‌کن کردن هر نوع خشونت و تبعیض علیه زنان بردارند، متاسفانه زنان افغان از ابتدایی‌ترین حقوق شان محروم بوده وهر روز شاهد بربریت و سفاکی‌های کم‌نظیر اند. بنیادگرایان اسلامی، با افکار عصرحجری و زن‌ستیزانه شان، نیم نفوس جامعه ما را به سوی فاجعه کشانیده اند و بادارن امریکایی و غربی شان هم بصورت بیشرمانه از تیره‌روزی زن افغان برای برنامه‌های شیطانی و جنگ‌طلبانه شان در کشور ما سود تبلیغاتی می‌برند.

ملالی جویا،۲۲ دلو ١٣٩۵

ملل متحد، منحیث آله دست امریکا و غرب، نام ننگین گلبدین را از لیست سیاه بیرون کرد چون قرار است این تروریست بین‌المللی بعد ازین تحت سایه امریکا، به صورت قانونی و رسمی به جنایت و وحشیگری‌ ادامه دهد. ملل متحد با حذف نام پلیدترین ستمکار افغان، در واقع برخلاف خواست اکثریت مردم درد‌دیده ما، خیانت نابخشودنی دیگری در حق ما مرتکب گردید. زیر نام زیبای «صلح»، اینان می‌کوشد که یکبار دیگر سفاک‌ترین دشمنان صلح و عوامل تیره‌روزی افغانها را بر گرده‌های زخمی توده‌های به جان‌رسیده ما حاکم نمایند.

درحالیکه فقط چند ماه قبل گلبدین بیعتش از داعش را اعلام نموده و سخنگویانش با بیشرمی تمام در میزگردهای تلویزیونی از حملات انتحاری دفاع می‌کردند، چه شد که ملل متحد یکباره بنابر خواست امریکا نام این آدمخوار و منفورترین چهره افغانستان را از لیست سیاه برون کرد؟ مگر نه اینست که امریکا می‌کوشد این غلام حلقه‌به گوش و دیرینه‌اش را درحالیکه پا بر لب گور گذاشته در آخرین ماموریت بکار بگمارد؟ گلبدین در طول حیات سیاسی‌اش ثابت نموده که حاضر است در برابر امکانات و دالر و قدرت زنجیر غلامی هر کشوری را به گردن اندازد. این گرگ مکار حتی از افتیدن به دامان رژیم‌های شیطان‌صفت ایران و اسراییل هم ابایی نداشته است.