ملالی جویا,١١ سرطان۱۳٩٤

بعد از جر و بحث و دعواها، بالاخره معیاد پارلمان افغانستان برای مدت نامعلوم تمدید شد. اعضای پارلمان برای رسیدن به این هدف، هفته ها واویلا راه انداختند و به این و آن ماده قانون اتکا کردند که ادامه کار شانرا قانونی جلوه دهند. اما داکتر رمضان بشردوست با افشای این نکته که رای بی ‌تول به ۱۳ وزیر پیشنهادی حکومت وحشت ملی در یک روز، در اثر معامله پس ‌پرده نمایندگان با ارگ صورت گرفت که در بدل آن به پارلمان وعده داده شده بود که مدت آنان تمدید خواهد شد.

به مثابه کسی که چندین ماه زجر بودن در این لانه جنایتکاران و غداران را کشیده‌ام، بیش از هرکسی به ماهیت ارتجاعی، خاینانه و ضدملی «طویله ملت» آشنا هستم و می‌دانم که این خانه چپاولگران و ستم‌پیشگان را «خانه ملت» نامیدن چه توهین بزرگ به توده‌ّهای شریف ماست.

june 18, 2015

For several days, teachers in Kabul and other provinces have been on a strike for their rightful demands. In a country where lack of awareness and illiteracy are one of the main causes of our people’s misery, development of education and improving the status of teachers is a primary necessity, but the corrupt puppet government has done nothing to strengthen this basic pillar of our country except for increasing false and hypocritical propaganda. Today, the teachers of Afghanistan belong to one of the poorest stratum of the society which is itself a tragedy. A hungry and homeless teacher cannot educate those who have to build the future of our society.

ملالی جویا، ۱۰ جون ۲۰۱۵

روزهاست که معلمان کابل و چند ولایت دیگر، به خاطر خواست‌های برحق دست به اعتصاب زده اند. در کشوری که بیسوادی و ناآگاهی یکی از عوامل اصلی تیره بختی‌هایش بشمار رفته نیاز شدید به رشد معارف و بهبود وضعیت آموزگاران احساس می‌شود، اما دولت پوشالی و فاسد جز تبلیغات دروغین و ریاکارانه، کمترین کار پایه‌ای درین عرصه انجام نداده است. امروز معلمان افغانستان از جمله نادارترین قشر جامعه اند و این فاجعه است چون یک معلم گرسنه و بی‌خانمان هرگز نمی‌تواند آینده‌سازان آگاه را تربیت و به جامعه تقدیم نماید.

Malalai Joya , March 26, 2015

The shocking brutality and the drumhead court-martial of 27-year-old Farkhunda in the heart of Kabul shocked the world and wrenched the hearts of so many. Farkhunda was accused of burning the Quran and was savagely beaten to death by a bunch of ignorant gangsters and her body was burnt publicly.

I believe the barbarism and brutality against Farkhunda was not a coincidence but rather a planned action made by the dirty religious fanatics like Sayyaf and Ismael Khan and other misogynist criminals to show their power and terrorize people especially women, reminding them of the 90s infighting among fundamentalist gangs in Kabul which killed over 70,000 people. They used a group of ignorant and emotional youth to carry out their evil goals but in reality, they were defeated badly by the unity of our people and wide protests against this inhuman act.

ملالی جویا، ۶ حمل١٣٩٤

وحشت باورنکردنی و محاکمه صحرائی فرخنده در قلب کابل دنیا را تکان داد و قلب تمامی انسان های شریف را سوگوار ساخت. فرخنده جوان ٢٧ سال از بهار عمرش نمی‌گذشت که توسط اوباشان جاهل و دین‌فروش به اتهام قران سوزی در محضر عام به شکل فجیع و ظالمانه زجرکش شده به آتش کشیده شد.

ظلم و ددمنشی‌ای که در برابر فرخنده صورت گرفت به نظر من کار تصادفی نبوده بلکه از قبل برنامه‌ریزی شده بود و در عقب این وحشت دستان ناپاک تیکه‌سالاران دین بخصوص سیاف و اسماعیل خان و سایر جنایتکاران زن‌ستیز بود تا مردم ما و مخصوصا زنان را مرعوب ساخته خاطرات هولناک دهه ٧٠ را به یاد مردم درددیده آورده قدرت خود را به نمایش بگذارند. اینان یک تعداد جوانان ناآگاه و احساساتی را وسیله‌ اهداف شوم شان قرار دادند، اما در عمل شکست سختی خوردند و کاملا برعکس باعث اتحاد مردم و اعتراضات گسترده گردید.

ملالی جویا، ۲۰ میزان١٣٩٣

این روز ها داستان های شهامت و استواری زنان مبارز کرد در کوبانی جهانیان را حیرت‌زده ساخته است. آنان برای دفاع از خاک شان در برابر جهالت‌پیشگان خونخوار «داعشی» نه به مداخله امریکا و ناتو چشم دوخته اند و نه هم مثل یک مشت تحلیلگران دالرخوار امریکا در افغانستان دفاع از خاک و وطن در برابر تروریست‌ها و بیگانگان را به امریکا و غرب محول کردند. زنان و مردان شرافتمند کوبانی، با زور بازوان شان، دریادلانه از شرف و آزادی و سرزمین شان دفاع می‌کنند و درین راه هر قربانی را به جان می‌خرند.

زنان قهرمان کوبانی!

از مقاومت الهامبخش شما علیه جهالت پیشگان داعش با تمام وجود دفاع نموده از میهن‌دوستی و غرور بلند شما با فروتنی درس‌ها می‌آموزم. شما قله های تسخیرناپذیر غیرت و شهامت اید که با مبارزه بی‌امان در برابر غول جهل و جنایت، نمادی از آزادیخواهی و انسانیت گشته اید.

Malalai Joya, October 12, 2014

These days the bravery and resilience of the women of Kobani has amazed people around the world. To defend their soil from the criminal ISIS murderers, they are neither looking at the US and NATO’s support, nor appoint the west and US to defend their homeland from terrorists and foreigners, like a handful of mercenary analysts in Afghanistan. The noble men and women of Kobani selflessly defend their honor, freedom, and homeland with their own hands and have accepted to make all kinds of sacrifices for this purpose.

Heroines of Kobani,

I deeply support your inspiring resistance against the criminals of ISIS and humbly learn from your patriotism and pride. You are the unconquerable pinnacle of honor and courage. You have turned to symbols of humanity and freedom-fighting by your unrelenting fight against these ignorant criminals.

Malalai Joya, September 14, 2014

Today my heart bleeds for loss of Bibi Gul, a bereaved Afghan mother who was a real inspiration to me. Bibi Gul passed away today (Sep.14, 2014) in Kabul due to severe cancer.

She was a symbol of suffering Afghan mothers. She lost six sons... in the past three decades of war and conflict in Afghanistan. She grew up sons, who were true defenders of justice and democracy in Afghanistan. Two of her sons were killed by Russian puppet regime in early 80’s. Four sons of Bibi Gul disappeared in Pakistan, later found that they have been abducted by terrorist fundamentalists and killed. During the anti-Russian war in Afghanistan, Pakistan was a killing ground for progressive and anti-fundamentalist Afghan intellectuals. Her sons were among tens of such great elements brutally killed by the US-supported fundamentalist groups.

ماههاست که تبلیغات کرکننده و عوامفریبانه پیرامون «انتخابات» جاری است و برای فریب ملت باغ های سرخ و سز نشان داده می‌شود که گویی با سرانجام رسیدن آن درهای بهشت به روی کشور باز خواهد شد. از نهادهای دولتی و غیر دولتی چون «فیفا» و «تیفا» گرفته تا کاندیدان و یک جمع به اصطلاح «تحلیلگر» و «کارشناس سیاسی» دالرگیر امریکا همه بر این طبل می‌کوبند. اما درین میان رسانه های افغانستان و بخصوص همانهایی که تمویل شده امریکا اند بیش از دیگران برای ترور اذهان عامه و نشاندن سیاه به جای سفید نقش ادا نمودند. با همین تبلیغات گول‌زننده بود که موفق شدند تعدادی از مردم به‌جان رسیده از وضعیت حاکم را به امید تغییری پای صندوق های رای بکشانند. ولی شاخ به شاخ شدن های کاندیدان و اسناد فراوان از همین اکنون به میزان بیسابقه تقلب و زورگویی در انتخابات سخن گفته تبلیغات گول‌زننده شان را خنثی ساخته است.

It has been months since the demagogic and deafening propaganda of elections is on, and for cheating the nation, show hopeful illusions as if after elections, Afghanistan will be in bliss. From government and non-government bodies like ‘FEFA’ and ‘TEFA’ to candidates and a bunch of so-called ‘analysts’ and ‘political experts’ on US payroll, are all trumpeting this agenda. But here, the Afghan media especially those funded by the US, have sought to manipulate people’s opinion and show black as white. It was through this deceiving propaganda that they succeeded in convincing a number of oppressed people to cast their votes in hopes of change. But the grappling of candidates and evidence documenting the unprecedented fraud and bullying has neutralized this propaganda.

ملالی جویا، ١٩ ثور ١٣٩٣

متاسفانه اینبار حوادث طبیعی یکی پی دیگری فقیرترین مردم ما را در سوگ نشانده است. رنج از دست دادن ده‌ها تن عزیزان ما در اثر سیلاب های سال جاری هنوز تسکین نیافته بود که رانش زمین در قریه باریک آب ولسوالی ارگوی بدخشان صدها تن را به کامش فرو برد. ماتم از دست دادن دلبندان مردم سوگوارم را به خانواده های شان تسلیت گفته خود را شریک این ماتم ملی می‌دانم. قلب من از دیدن تیره‌روزی بدخشانیان و مردمم در هرکنج کشور فشرده و پردرد می‌گردد، این درد زمانی برایم جانفرساتر می‌گردد که امکانات کمک عملی به این عزیزانم را در اختیار ندارم.

یکچنین فجایع در کشوری غرق فساد که ستمکاران و عناصر بی‌وجدان و ضدمردمی بر آن حکمرانی دارند، با پیامدهای مدهشی بدرقه می‌شوند.

By hqas, The Human Lens , March 20, 2014

“I started working as an activist when I was very young, grade 8. When I started working amongst our people, especially women, it was so enjoyable for me. I learned a lot from them, even though they were not educated. I didn’t know anything about politics. I learned from people who were non-educated, non-political people who belonged to a political situation. I worked with different committees in the refugee camps. I remember that in every house that I went everyone had different stories of suffering. I remember one family we met. Their baby was just skin and bones. They could not afford to take the baby to a doctor, so they had to just wait for their baby to die. I believe that no movie maker, no writer is able to write about these tragedies that we have suffered. Not only in Afghanistan, but also Palestine, Iraq… the children of Afghanistan are like those children. They fight against enemies with only stones. These kinds of children are my heroes and my heroines.” – Malalai Joya – Afghanistan

به تاریخ هشتم مارچ ٢٠١٤ (١٧ حوت ١٣٩٢)، «حزب همبستگی افغانستان» محفل بزرگی را به مناسبت روز جهانی زن در کابل برگزار نموده بود که در آن بیش از دوهزار تن شرکت ورزیده بودند. ملالی جویا یکتن از سخنرانان این محفل بود که فلم سخنرانی وی را درین ویدیو تماشا می‌کنید.

“It really is a big problem just to be alive," said 35-year-old Afghan activist Malalai Joya.

By Tracy Lee, MINTPRESSNEWS, Feb 7, 2014

Female Afghan lawmaker, Malalai Joya, sits in a living room during an interview with The Associated Press in Kabul, Afghanistan, Saturday, May 13, 2006. Malalai Joya, a female Afghan lawmaker who two years ago called powerful armed leaders “criminals” and who last week on parliament floor called some lawmakers warlords now moves houses every night because of an influx of death threats, she said. (AP Photo /Rodrigo Abd)

NEW YORK — She goes by Joya—a name used since the early days of the Taliban—and has survived seven assassination attempts. She knows her days are numbered but does not fear death. Traveling with a few armed bodyguards in Afghanistan’s underground of hideaway locations, she moves from safe house to safe house every few days so that she can continue her cause.

“It’s not easy as a human being. It really is a big problem just to be alive,” Joya said in a recent telephone interview with MintPress.