شاعر: زلال هروی٬ ۱۴ اپریل ۲۰۰۷
جویائی با شعور دلم دوستدار تو
قشر ستم کشیده ما در کنار تو
ای خانم مبارز و انسان هوشمند
بادا همیش مدح و ستایش نثار تو
خدمت به مردم رنجدیده وطن
این شیوه است خصلت پایدار تو
نازد به تو میهن افغانستان ما
افغانیت همیش بود افتخار تو
خلق ستمکش میهن به افتخار
چرخند پروانه وار اندر مدار تو
هر چند کنم ستایش وصف تو بر زمان
نکند برابری به یک از هزار تو
چشم حسود از سر تو دور و منظوی
پیوسته بر خوشی گذرد روزگار تو
بد خواه تو بر روی زمین سرفگنده باد
مسرور و سربلند همه دوستدار تو
از تنگنای سینه دعایت کنم چنین
یارب که باد لطف خداوند نثار تو
آبت زولال و نانت همیش گرم
نوروز باد روز و شب و روزگار تو