کمیته دفاع از ملالی جویا، ۲۷ اگست ۲۰۱۶
ملالی جویا، به عنوان جوان‌ترین عضو انتخابی پارلمان افغانستان و یکی از فعالان برجسته حقوق بشر، فعال ضد جنگ و نویسنده، تا کنون از چند سو قصد جان سالم بدر برده است. امروز سایت «ریکوشیت» افتخار نشر یکی از آخرین نوشته‌های ملالی را دارد که در زیر می‌آید.
با آنکه این خبر بخشی از صفحه نخست روزنامه‌های غربی را تشکیل نداد، اما حمله خونین هفته گذشته در جریان تظاهرات کابل به شکل وسیع در سطح جهان محکوم گردید. بیش از ۸۰ نفر از برادران و خواهران هزاره ما در حمله تروریستی روز شنبه قتل‌عام شدند. تنها جرم این جمع سازماندهی تظاهراتی برای ابراز خواست عدالت‌طلبانه شان از حکومت فاسد و دست‌نشانده غنی و عبدالله بود.
درست زمانیکه چنین حوادث تروریستی اتفاق می‌افتد، سیاستمداران راست‌گرا و عوام‌فریب با استفاده از همچو حوادث خونین برای ذهنیت دادن مردم خود در مقابل «خارجی»ها و بویژه مسلمانان سود می‌برند. یکی از زشت‌ترین نمونه‌های آن دونالد ترامپ است، فردی پر از انزجار و خودپرست که در تلاش بدست آوردن قدرت و امپراتوری ایالات متحده امریکاست، بزرگترین و مرگ‌آورترین قدرت نظامی جهان.
حمله خونین کابل بار دیگر ثابت ساخت که مردم افغانستان و سایر نقاط جهان چنانچه به سادگی «جهان اسلام» نامیده می‌شوند از نخستین و اصلی‌ترین قربانیان گروه‌های جهادی ـ سلفی به‌شمار می‌روند، گروه‌هایی که سالهاست از این کشتارها به‌عنوان حربه سیاسی استفاده می‌کنند. آنها همان گروه‌های وحشی هستند که این بار با نام متفاوت سر بلند کرده اند، آنان کسانی اند که بوسیله غرب در جریان جنگ سرد تجهیز و تمویل گردیده و اکنون نیز بحیث ابزاری برای گسترش جنگ شان در سوریه، عراق، لیبیا، افغانستان و دیگر کشورهای اسلامی از آنان استفاده می‌کنند.
نباید به ترامپ اجازه داد تا روی زخم ما نمک بپاشد. نه هم باید تحث تاثیر اشک تمساح هیلری کلنتن قرار گرفت، کسی که خود در جنگ‌افروزی امریکا دست داشته و از حامیان جنگ عراق و اشغال طولانی کشور من بشمار میرود. مردم افغانستان با برادران و خواهران رنج‌دیده خود در گوشه و کنار جهان ابراز همدردی و همبستگی می‌نمایند، اگر حادثه در پاریس، مونیخ، بروکسل، اورلاندو و یا هم بغداد اتفاق افتاده باشد. مردم دنیا باید برای مقابله در برابر تروریزم، جنگ‌افروزی و امپریالیست‌هایی که زیر نام «جنگ علیه تروریزم» دست به کشتار می‌زنند، کنار هم بایستند. همچنان باید در مقابل فاشیست‌هایی چون ترامپ مبارزه کرد که با سوءاستفاده از اندوه و عدم مصونیت مردم برای دامن زدن به بیگانه‌ستیزی و راسیسم کار می‌گیرد.
اکنون بیشتر از گذشته باید متحد شد. این بدان معناست که زندگی افغان‌ها، عراقی‌ها و سایر کسانی که در خط نخست این جنگ بی‌پایان قرار دارند، به اندازه زندگی هر اروپایی و امریکایی ارزش داشته باشد.
باید همه بدانیم که امپریالیزم و تروریزم/بنیادگرایی دو روی یک سکه اند. ما افغان‌ها بیش از چهار دهه است که از دست خون‌آلود بنیاگرایی رنج می‌بریم، بنیاگرایانی که تحت حمایت غرب بویژه دولت ایالات متحده امریکا قرار داشتند. در حال حاضر دولت دست‌نشانده کابل بیشتر توسط همان بنیادگرایانی رهبری می‌شود که برادران فکری اسامه بن لادن هستند، تنها با این تفاوت که افراطیت خود را عقب دریشی و نکتایی پنهان داشته و صرف ظاهر خود را به دستور اشغالگران امریکایی بدل کرده اند.
قلب وطنم در اندوه از دست دادن صدها هموطن بی‌گناه من پر از سوگ و اندوه است. تنها ابراز تسلیت نمی‌تواند از درد سهمگین فاجعه دهمزنگ که بوسیله وحشیان قرون وسطایی اتفاق افتاده بکاهد. خون ریخته شده بر جاده های کابل باید درسی باشد برای آگاهی و بیداری ملت ما. دیریست که دست آورد حرکت های عدالت خواهانه مردم ما توسط تیکه داران قومی و مذهبی زیر سایه اشغالگران بیگانه به یغما میرود.
هموطنان هزاره ما باید از شهادت بیش از ۸۰ تن در این حادثه درس بگیرند؛ آنان تنها زمانی می‌توانند به خواست‌های انسانی و عدالت‌طلبانه خود برسند که خاینانی را که سالهاست برای تامین منافع خود به اختلافات قومی دامن می‌زنند، مسوول دانسته و از جمع خود طرد کنند. هر حرکتی که توسط عناصر صادق، مردمی، مترقی، ملی و ضد ارتجاعی رهبری نگردد، همیشه ارزش های آن دزدیده شده و به تاراج میرود. این یک اصل قبول شده بوده که در طول تاریخ با ریختن خون میلیون ها انسان در گوشه و کنار دنیا بدست آمده است.
با آنکه ظاهرا داعش مسوولیت این حمله را بر عهده گرفته است، اما با آنهم پرسش های بی‌پاسخ فراوان وجود دارند که دولت خاین غنی و عبدالله به آن جواب دهد. آنان توانایی این را دارند که تمام دروازه های شهر کابل را بسته و مانع کار و فعالیت مردم شوند، اما توانایی آنرا ندارند که مانع چند حمله‌کننده انتحاری به داخل شهر شوند؟ با در نظر داشت این وقایع، می‌توان گفت که حلقاتی در داخل دولت وجود دارند که برای سازماندهی همچو فعالیت‌های تروریستی زمینه سازی می‌کنند.
تعداد بیشمار کلنتن‌ها و ترامپ‌ها در افغانستان وجود دارند که برای تامین منافع شان به خشونت و کشتار متوسل می‌شوند. مردم دنیا باید همصدا در کنار ما بیایستند. اگر ما آنان را آزاد بگذاریم، بدون شک جهانی امن و مصون نخواهیم داشت. در شرایط کنونی همبستگی جهانی بیشتر از هر وقت دیگر اهمیت می‌یابد.