حميد انوری، افغان – جرمن آنلاین، ۲۳ می ۲۰۰۷
حمايت قاطع خويش را از استوره مقاومت و شهامت، ملالی جويا نماينده بر حق مردم شريف فراه ابراز میدارم.
توطئه درست از دقايقی آغاز شد که عده ای از خدا بيخبر «منشور مصالحه ملی» را به ميان کشيده و به اصطلاح خودشان «همديگر بخشی» کردند. البته اساس اين توطئه بازی ها از لويه جرگه قانون اساسی گذاشته شده بود. در همان لويه جرگه جريان بيانيه مستقيم ظاهر شاه، پادشاه پيشين افغانستان را قصداً مختل کردند و مانع از نشر و پخش کامل آن گرديدند. بعداً ملالی جويا را کافر و کمونيست گفته ميخواستند از تالار لويه جرگه اخراج نمايند. صبغت الله خان مجددی که رئيس انتصابی آقای کرزی در لويه جرگه قانون اساسی بود، بلادرنگ حکم کافر بودن ملالی جويا را صادر کرد و در قسمت ديگری از همان مجلس لويه جرگه قانون اساسی در ختم جلسه و در زمان رای گيری خطاب به وکلا اظهار داشت: «اگه رای ميتين خوب اگه نی بلايم ده پس تان». بعدا اين توطئه ادامه يافت و جنگ سالاران به وزارت های کليدی لم داده و يا رهسپار پارلمان فرمايشی و فرسايشی شدند. با اعدام صدام حسين در عراق، جنگ سالاران در افغانستان را تب لرزه مرگ فرا گرفت و در يک حرکت تند «منشور مصالحه ملی» را بيرون داده و به تصويب رساندند. قدم بعدی ايجاد و اعلان «جبهه ملی» بود که به تعقيب «منشور مصالحه ملی» پا به عرصه وجود گذاشت. توطئه همچنان در جريان بود که آقای کرزی دل به دريا زده و افشا ساخت که «جبهه ملی» توطئه کشور های خارجی است و بعداً آقای اسپنتا وزير امور خارجه رسماً اعلان نمودند که وزارت امور خارجه از منابع ديپلوماتيک خارجی از ايجاد اين جبهه در جريان بوده است.
آقای قانونی، ربانی مکار و حيله گر و شرکا در پارلمان کشور در صدد ضربه زدن به وزير خارجه برآمدند و با باداران ايرانی شان در تماس شدند و طرح اخراج اجباری و به شدت توهين آميز مهاجرين افغان از ايران را به اجرا درآوردند و بلافاصله يخن آقای اسپنتا را گرفتند و با ساخته کاری و توطئه و تقلب در رای گيری و هزار و يک حيله ونيرنگ از وی سلب اعتماد نموده و خلاف قانون و خارج از صلاحيت پارلمان از وزارت خارجه وی را سبک دوش اعلان کردند. (البته در مورد وزير امور مهاجرين حق با پارلمان بود، ولی بازهم برطرف کردن يک وزير از جمله صلاحيت های رئيس جمهور است نه پارلمان.)
اينبار توطئه را بايد از جای ديگر شروع ميکردند و چه کسی بهتر از ملالی جويا که خار چشم جنگ سالاران وقاچاقچيان مواد مخدر در پارلمان بود و از نخستين روز آغاز بکار لويه جرگه قانون اساسی تا اين دم پيهم وی را تهديد به مرگ کرده و هزار و يک بهتان زدند که ملالی جويا کمونيست است و «راوا»يی است و فلان است و بهمان است (در حاليکه خود جنابان کله خالی با جنايتکار ترين آدمکشان کمونيست چون گلاب زوی و علومی جبهه ملی جور ميکنند.) اينک عضويت ملالی جويا در پارلمان به تعليق درآورده ميشود. جنابان فکر نکنند که فتح بزرگی نصيب شان شده است. خانم جويا چه در پارلمان باشد يا نباشد، خانه‌اش و جايش در دل مليون ها افغان است و مبارزه وی هرگز منحصر به مبارزه داخل پارلمان نبود، نيست و نخواهد بود. کلبه های گلين مردم رنجکشيده افغانستان، سنگر ملالی جويا ها است. کوه و دره و شهر و روستای افغانستان سنگر ملالی جويا است. وای بر حال شما آقای قانونی که از خانه غصب شده تا پارلمان فرمايشی درکاروانی از موتر های ضد گلوله و يک درجن باديگارد و محافظ با هزاران دلهره ميرويد و جرئت آنرا نداريد که حتی دوقدم بيرون برويد. و همين گونه است استاد مکار تان ربانی و دوست تان سياف وهابی و محقق به حقيقت نرسيده و فهيم نافهم و……
من شخصاً مخالف اين گفته ملالی جويا هستم که گفته بود« پارلمان طويله است» همين سخنی که شما و رفقای تانرا به خيزک واداشته است. ببينيد آقای قانونی شما چرا از اين سخن آزرده شده ايد؟ درطويله گوسفند است، گاو است، خر است، شتر است و ديگر حيوانات اهلی. گوسفند شير ميدهد و از پشم و گوشت و روده های آن مردم استفاده ميکنند و يک حيوان بی آزار است و شما ورفقای تان فاقد اين صفات هستيد. خر بار ميبرد و شما و رفقای تان بارهای خود و خويشاوندان و اقارب تانرا بالای مردم گذاشته راهی هستيد. گاو شير ميدهد، شتر بار ميبرد برعلاوه آنکه از گوشت و پوست شان هم مردم استفاده ميکنند، ولی شما از گوشت و پوست واستخوان مردم استفاده ميکنيد و… از جانب ديگر اين حيوانات همه اهلی هستند و شما و رفقای تان همه وحشی تشريف داريد. پس ببينيد که با گفتن اين جمله که «پارلمان به مثل يک طويله است» آيا به شما و استاد تان و رفقای هم طبق تان توهين شده است يا به حيوانات بی آزار طويله. ملالی جويا بايد از حيوانات اهلی طويله معذرت بخواهد نه از حيوانات وحشی پارلمان ( البته حساب وکلای واقعی مردم در پارلمان از حساب شما و رفقای تان جدا است که ملالی جويا هم بارها اين مطلب را بيان داشته است) و چه خوب است که ملالی جويا با گفتن «اين باغ وحش است، خانه گرگان ودرنده گان»، از حيوانات بی آزار واهلی طويله معذرت خواسته است. و اما بازهم اگر خوب دقيق شويم همان حيوانات درنده اگر گرگ باشند يا شير و يا ببر و کفتار، يک برتری از شما و رفقای تان دارند و آن اينکه اگر سير باشند به حيوان ديگری حمله نمی کنند. ولی و اما شما آقای قانونی و رفقای درنده خوی تان به مانند قسيم فهيم و دوستم گلم جم و سياف وهابی و ربانی مکار و حيله گر و…. همه وهمه با وجود آنکه در سی سال گذشته از خون وگوشت و رگ و پوست واستخوان مجاهد و مهاجر و مردم افغانستان تغذيه کرده و ثروت های هنگفتی ذخيره کرديد و اين ثروت های باد آورده تا هفت پشت تان بس است، بازهم دست از سر مردم مظلوم ما برنداشته و هنوز هم در خون مردم شط ميزنيد و توطئه ميکنيد و «مصالحه ملی» و «جبهه ملی» گفته گلو پاره ميکنيد و برای ملالی جويا ها توطئه و دسيسه ميسازيد و از وزرا سلب اعتماد ميکنيد و… ببينيد حتی حيوان درنده و وحشی هم صد بار بر شما و رفقای جنايت پيشه تان شرف دارد.
توطئه های شما به همينجا ختم نميشود، مردم منتظر کارروايی های بعدی تان هستند. شما با رفقای تان درصدد توطئه بزرگتری هستيد. از وزرا غير حزبی و غير تنظيمی آغاز کرده و وکلای برحق مردم را با هزار و يک دسيسه ميخواهيد از سر راه تان برداشته و بعدا نوبت به آقای کرزی خواهد رسيد و آقای کرزی دردامی که خود پهن کرده بود گرفتار خواهد شد. معاون اول آقای کرزی يار قديم شما و داماد استاد تان است. يک حادثه کوچک کافيست که آقای کرزی را از سر راه برداشته و احمد ضيا مسعود را بر اريکه قدرت نصب نمايد و آنگاه ميدان را شغالی ساخته باز هم به چور و چپاول و تاراج آغاز کنيد. آخر گفته اند «ترک عادت موجب مرض. ولی بترسيد از آه مظلوم که دير يا زود گريبان گير تان خواهد شد. اگر از آه مظلوم ترسی نداريد، پس بترسيد از غرش بی52.
يکبار ديگر حمايت قاطع خويش را از استوره مقاومت و شهامت، ملالی جويا نماينده بر حق مردم شريف فراه ابراز داشته و بر توطئه گران شورای نظار و رفقای چپی و راستی شان نفرين ميفرستم.
زنده و مقاوم باد ملالی جويا نماد واقعی يک زن اصيل افغان!