غرق کردن پنجاه تن از تیره‌بخت‌ترین هموطنان ما توسط رژیم خون‌آشام روحانی ـ خامنه‌ای در مرز ایران، جنایت تکاندهنده‌ای بود که طی چهل سال گذشته بارها و با انواع گوناگون از سوی دستگاه فاشیستی و گندیده «ولایت وقیح» علیه مردم ما صورت گرفته است.

از رژیم ماورای ارتجاعی و خونریزی که مردم ایران را به روز سیاه نشانیده و در زندانهایش بهترین فرزندان زحمتکشان ایران فقط به خاطر آزادی‌خواهی شکنجه و اعدام می‌شوند نباید انتظار داشت که بر مردم بی‌پناه ما که بازخواستگری نیز ندارند رحم نماید. رژیمی که فقط چند ماه قبل میلیونها معترض به جان‌رسیده را وحشیانه در جاده‌ها به گلوله بست و بیش از سه هزار جوان رشید ایران را به شهادت رسانید، مگر بر کارگران معصوم افغان ترحمی خواهد کرد؟ برای دستگاه قرون‌وسطایی و گندیده‌ای که سروهای بلندقامتی چون سعید سلطانپور، سعیدی سیرجانی، فرزاد کمانگر، تقی شهرام، حمید رضا چیتگر، محمد مختاری، جعفر پوینده، شیرین علم‌هولی، رامین حسین پناهی، لقمان و ذانیار مرادی را سربه‌نیست و دهها هزار زندانی سیاسی را اعدام و دختران باکره را قبل از اعدام مورد تجاوز قرار دهد، کشتن ستمکشان مظلوم افغان به اندازه کشتن چند مورچه ارزش خواهد داشت؟

مردم افغانستان برای قطع وحشت و مداخلات همسایگان فقط یک راه دارند که ابتدا با مزدوران و مزدبگیران خاین وطنی آنان برخاسته این کثافات را به زباله‌دان پرتاب کنند. تا وقتی تخم‌های حرام چون محقق، پدرام، کرزی، خلیلی، اسماعیل‌خان، عطا، عبدالله، کاظم کاظمی، ابوطالب مظفری، سپنتا، حسینی مزاری، اکبری، عالمی بلخی، رهنورد زریاب و غیره با شرفباختگی کم‌نظیری به باداران ایرانی شان دمبک بزنند و ارگ از بوجی‌های دالر دولت درنده خامنه‌ای تغذیه کند، برخورد تحکم‌آمیز، نژادپرستانه و نازی‌وار نیروهای آخوندی علیه مردم ما پایانی نخواهد داشت.

گفته میشود که مرزبانان ایرانی شهروندان افغان را در این محل به رودخانه انداخته‌اند

اراذل نامبرده آنچنان وقیح و عاری از شرافت و انسانیت اند، که در برابر خبر هولناک‌ غرق ساختن دهها هموطن ما نیز سنگ و کلوخ گشته، یک اعتراض آبکی هم از آنان شنیده نشد که مبادا بادار آزرده و جریان دالر برایشان قطع گردد. اما اکثر همین اراذل وقتی سرجلاد رژیم به نام قاسم سلیمانی به زباله‌دان رفت، فوری دست به سینه پشت در سفارت ایران صف بستند تا به صاحبان ایرانی شان ابراز تملق نمایند.

از آن ایرانیان آزادیخواه و مترقی باید قلبا سپاسگزار بود که با احساس همدردی شایسته در کنار مردم افغانستان ایستادند. ما درد و دشمن مشترک داریم، و فقط با پیکار مشترک می‌توانیم کرونا‌های بنیادگرا در ایران و افغانستان را شکست دهیم.