ملالی جویا، ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۶
با امضای معاهده ننگین با یکی از منفورترین سرجنایتکاران و میهنفروشان چهار دهه اخیر، امریکا آخرین مزدورش را نیز در حلقه شیطانی دولت پوشالی و فاسد شامل نموده کلکسیون غداران ملی چون سیاف، دوستم، عبدالله، خلیلی، مجددی، محقق، قانونی، اسماعیل، دوستم، عطا، فاروق وردک، حنیف اتمر وغیره را تکمیل نمود.
به نظر من صلحی که قهرمانانش جنایتکاران و تروریست‌های سفاکی چون گلبدین، قطب‌الدین هلال، قریب‌الرحمن سعید، غیرت بهیر، هارون زرغون، کریم امین و دیگر آدمکشان خاین و شرکای جرم شان باشند خطرناکتر از جنگ است. نتیجه یکچنان «صلح» مسخره، رها کردن گرگ‌های هار به جان مردم بی‌دفاع ماست که جز سوق دادن عمیتقر کشور به ورطه نابودی، سیاهی و تباهی پیامدی در پی ندارد. صلح با حزبی که دیروز حمایتش را از وحشی‌ترین نیروی قرن چون «داعش» اعلام نمود، دهشتناک‌ترین بازیست که قربانیانش مردم مظلوم ما خواهند بود.
حرفها و کلماتی زیبایی که زیر نام «صلح» از جانب حکومت و مذاکره‌کنندگان حزب فاشیستی جهلیار رد و بدل می‌شوند فقط ظاهر امر است، در پس این مضحکه برنامه‌های ناپاک و خاینانه‌ای جریان دارند. امریکا به خاطر پیشبرد اهداف استعماری‌اش به همچو مهره‌هایی که در خودفروشی، خیانت، مزدوری و انسان‌ستیزی تجربه چهل‌ساله دارند شدیدا نیاز دارد تا در نگهداشتن افغانستان در اسارت ابدی و رقابت‌های تنگاتنگ با رقبایش چون چین و روسیه از آنان همچون مهره‌های شطرنج کار گیرد. به همین دلیل، گلبدین راکتیار منحیث مهره مورد اعتماد سی.آی.ای و آی.اس.آی در پایان عمرش شاید در آخرین ماموریت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پیوستن گلبدین به دولت وحشت ملی با آنهمه امکانات و تسهیلاتی که برایش در نظر گرفته شده است، هیچگونه ربطی به صلح در کشور ندارد و برعکس پیام‌آور دهشت و خونریزی بیشتر در وطن ماست. این حزب عملا در مزبله فروپاشی قرار گرفته بود و توان عملیاتی نداشت، اما باداران غربی‌اش به این وسیله به آن جان بخشیده تا در بازی دیگری مورد کاربرد قرار گیرد.
امریکا و چاکرانش به خاطر امضای پیمان غلامی با امریکا نیز ماهها تبلیغات گمراه‌کننده راه انداخته آنرا کلید حل همه مشکلات ملت جار زدند، اما امروز برای ناآگاه‌ترین عناصر نیز هویدا گشت که این پیمان جز تشدید جنگ و سیهروزی عاقبتی به ملت نداشت، به همین صورت امروز نیز معاهده با حزب سیهکار و ددمنش گلبدین را می‌کوشند سنگ‌بنای تضمین صلح در کشور تبلیغ کنند و عده‌ای بی‌خبر از دنیا نیز به آن کف می‌زنند، اما به زودی گذشت زمان ثابت خواهد ساخت که نتایج آن به وطن ما فاجعه‌بار خواهد بود. گلبدین روباه مکاری است که همیشه پیام‌آور سیاهی و ذلت و خونریزی بوده است و محال است که در پایان عمر یکباره به فرشته صلح و مهربانی بدل گردد!
بر نیروهای مترقی و افراد باوجدان و روشنفکران مبارز، میهندوست و آگاه ماست که فریب این نمایشات ضدملی و را نخورده، دست به دست هم داده با تکیه بر مردم بربادرفته ما، به خاطر مبارزه پیگیر علیه اشغالگران خارجی و دلقکان داخلی شان متحد گشته الی ریشه کن کردن این میکروب‌های کشنده از بطن جامعه لحظه‌ای آرام ننشینند. این تنها راه رسیدن به صلح و عدالت باثبات در کشور است.