ملالی جویا، ۲۷ اپریل ۲۰۱۷
چه خوب گفته اند «ملتی که تاریخ نخواند و از آن عبرت نگیرد محکوم به تکرار آن است.»
بلی ما زمانی می‌توانیم که یک آینده شفاف و عادلانه داشته باشیم که با گذشته تسویه حساب بی‌گذشت صورت بگیرد در غیر آن شاهد تکرار تاریخ حتی به شکل مفتضح‌ترآن خواهیم بود.
هر چند سالیان سال از سیاهروزهای هفت و هشت ثور می‌گذرد با آنهم امروز مردم ما از کابوس وحشتناک آن رنج می‌برند و هنوز هم جمع وسیعی از عوامل این دو روز فجیع بر سرنوشت مردم ما حاکم بوده به فاشیزم شان با تغییر فزیکی و شعار متفاوت از گذشته اما با عین ماهیت ادامه می‌دهند. ریشه این همه فجایع در افغانستان از فقر گرفته تا خشونت علیه زنان، بی‌سوادی، بیکاری، اعتیاد، مافیای مواد مخدر، مهاجرت، دامن زدن به تضادهای قومی، سمتی، لسانی وده‌ها بلای دیگر در وجود این زخم‌های فاسد و گندیده تاریخ نهفته است.
از اولین روز به قدرت رسیدن این جنایتکاران تاریخ، افراد و نیروهای مترقی صدای اعتراض خویش را علیه این دشمنان آزموده‌شده بلند نمودند اما از آنجاییکه دولت‌های ضد مردمی به حمایت اشغالگران بیرونی رویکار بوده و خاینان و میهنفروشان بر سرانگشت صاحبان خارجی شان حاکمیت می‌رانند، فریاد ملت را هیچ کس نشنید و افتضاح و شرفباختگی به حدی می‌رسد که از جلاد کابل، گلبدین راکتیار عروسک تراشیده شده بار دیگر بر شانه‌های زخمی ملت سوار ساخته می‌شود.
درحالیکه باید هشت منحیث ماتم ملی ثبت تقویم می شد، اما خاینان ملی حاکم در ارگ با فرومایگی تمام آنرا در داخل ارگ جشن گرفته بر خون هفتادهزار کابلی بیشرمانه پا می‌گذارند.
تا ننگ هفت و هشت را از دامان سرزمین خود نزداییم، افغانستان عزیز ما آرامش و آبادی را تجربه نخواهد کرد. از ادامه این ننگ است که طالبان، داعشیان، اشغالگران وحشی امریکایی و ناتو و انواع دژخیمان انسانیت در سرزمین ما سربرآورده فقیرترین مردم را هر روز به خاک و خون می‌کشانند.
هموطنان عزیز و دردمند!
همانگونه که ازافشای ماهیت بنیادگرایان وحشی و خاین هرگز خسته نخواهم گشت به همین شکل از دعوت هموطنانم بار بار به خاطرهمدلی، اتحاد، همبستگی و مبارزه برای تامین امنیت، عدالت، استقلال و دموکراسی ارام نخواهم نشست.
اگر تکانی نخوریم، خاینان ملی زیر نام قوم و قبیله و زبان و سمت و مذهب ما را تکه تکه نموده آینده ما را مکدرتر و خونین‌تر خواهند ساخت. نگذاریم با بازی‌های شیطانی و غدارانه شان، ما را مسخ نموده به واقعیت های آلوده و متعفن عادت دهند.