ملالی جویا، ۲۶ نومبر ۲۰۱۶
درحالیکه روز محو خشونت علیه زنان را مردم مبارز و پیشرو در جوامع مختلف تجلیل نموده در راه تساوی جنسیتی قدم‌های بزرگی بر می‌دارند، اما در کشور جهالت‌زده و اشغال‌شده ما ناله جگرخراش زنان و دختران معصوم در هر گوشه و کنارش بالاست.
متاسفانه هر روز شاهد قتل، تجاوز، سنگسار، بریدن گوش و بینی، لت و کوب و دره زدن و سایر جنایات عصرحجری علیه زنان هستیم و کوچکترین بازخواستی از عاملان بربریت صورت نمی‌گیرد چون بنیادگرایان و خاینانی در کشور حاکم اند که در فکر بویناک شان زن فقط آله اطفای شهوت و ماشین چوچه‌کشی است و کوچکترین حق انسانی برایش قایل نیستند. ضدیت حیوانی طالبان و دیگر غلامان دولتهای پلید ایران، پاکستان و عربستان با زنان برای همه‌کس روشن بود، اما طی پانزده سال گذشته همان خاینان با تغییر ظاهر شان بوسیله امریکا و غرب بر ملت ما تحمیل شدند که هرچند در سخن حرف از آزادی زن می‌زنند اما در عمل فرق ماهوی با طالبان و سایر ددمنشان ضدزن ندارند. و حال قرار است که گلبدین تیزاب‌پاش و خونی‌ترین دشمن زن و انسانیت نیز در این خوان غارت و ستم شامل گردد.
تنها تفاوت ۱۵سال گذشته با دوران مکدر جهادی و طالبی اینست که یک تعداد زنان زینت‌المجلس منحیث گدی‌گک های تبلیغاتی غرب در حکومت و پارلمان و ان.جی.اوها قد علم کردند که آنان را منحیث نمونه آزادی زن افغان به رخ جهانیان بکشند. اما اکثر این وجدان‌باخته ها نه از زنان تیره‌بخت وطن ما، بلکه از جنگسالاران و اربابان غربی شان نمایندگی کرده به فکر مزدوری و مقام و دالر بودند تا اینکه رهایی زنان ما برایشان اهمیتی داشته باشد.
دلیل عمده دیگر ستم‌کشیدگی زنان ما این است که نیم نفوس جامعه از حیات اقتصادی به دورپرتاب شده وعملاً به کار خانه سوق داده شده اند. این باعث شده که زن به جنس دوم بدل گردد چون دستش ازحیات اقتصادی جامعه قطع گردیده است.
من با تاکید هزارباره تکرار می‌کنم تا زمانیکه جنایتکاران پلید زن‌ستیز چون سیاف، محقق، خلیلی، فاروق وردک، عبدالله، قانونی، عطا، دوستم، اسماعیل و زن‌ستیزان نکتایی‌پوش خودفروخته از نوع کرزی، اشرف‌غنی، احدی، زاخیلوال، اتمر، استانکزی و غیره سوار بر سرپنجه بیگانگان درکشور حاکمیت داشته باشند زنان ما هرگز به کوچکترین خواست شان نخواهند رسید. وقتی کشوری استقلال نداشته باشد، نه تنها زنان که مجموع جامعه نمی‌تواند از آزادی، عدالت و خوشبختی بهره‌مند باشد.
یگانه راه نجات زنان کشور ما از این همه مظالم، وحشت، جنایت و تبعیض درارتقا سطح آگاهی آنان توام با همبستگی و مبارزه خستگی ناپذیر شان میسر است و بس زیرا کلید رهایی بدست خودشان است و بس.