ملالی جویا، ۱۱ فبروری ۲۰۱۷
ملل متحد، منحیث آله دست امریکا و غرب، نام ننگین گلبدین را از لیست سیاه بیرون کرد چون قرار است این تروریست بین‌المللی بعد ازین تحت سایه امریکا، به صورت قانونی و رسمی به جنایت و وحشیگری ادامه دهد. ملل متحد با حذف نام پلیدترین ستمکار افغان، در واقع برخلاف خواست اکثریت مردم درد‌دیده ما، خیانت نابخشودنی دیگری در حق ما مرتکب گردید. زیر نام زیبای «صلح»، اینان می‌کوشد که یکبار دیگر سفاک‌ترین دشمنان صلح و عوامل تیره‌روزی افغانها را بر گرده‌های زخمی توده‌های به جان‌رسیده ما حاکم نمایند.
درحالیکه فقط چند ماه قبل گلبدین بیعتش از داعش را اعلام نموده و سخنگویانش با بیشرمی تمام در میزگردهای تلویزیونی از حملات انتحاری دفاع می‌کردند، چه شد که ملل متحد یکباره بنابر خواست امریکا نام این آدمخوار و منفورترین چهره افغانستان را از لیست سیاه برون کرد؟ مگر نه اینست که امریکا می‌کوشد این غلام حلقه‌به گوش و دیرینه‌اش را درحالیکه پا بر لب گور گذاشته در آخرین ماموریت بکار بگمارد؟ گلبدین در طول حیات سیاسی‌اش ثابت نموده که حاضر است در برابر امکانات و دالر و قدرت زنجیر غلامی هر کشوری را به گردن اندازد. این گرگ مکار حتی از افتیدن به دامان رژیم‌های شیطان‌صفت ایران و اسراییل هم ابایی نداشته است.
البته حذف نام این دلقک سی.آی.ای و آی.اس.آی برای ملت زجردیده ما تعجب‌برانگیز نبود چرا که در طول یکونیم دهه گذشته هم‌مسلکان این قاتل حرفه‌ای فقط با تغییر ظاهری اما با افکار فاشیستی شان برسرنوشت مردم ما تحمیل گردید و فقط جای شخص گلبدین در این خوان یغما خالی بود که با آمدنش حلقه غداران ملی تکمیل خواهد گشت. طی این مدت مهره‌های کثیف این باند خونخوار از قبیل فاروق وردک، کریم خرم، حلیم فدایی، عمر داودزی، وحیدالله سباوون، هادی ارغندیوال، محمد خان، جمعه خان همدرد وغیره عملا در قافله پوشالیان از عوامل خیانت و چپاول مافیای برسراقتدار بوده اند.
در گذشته نیز گفتم و حال باز تکرار می کنم که صلحی که قهرمانانش جنایتکاران و تروریست های چون گلبدین، ربانی، عبدالله، دوستم، محقق، سیاف، خلیلی، حنیف اتمر، عطا، اسماعیل وغیره شرکای جرم شان باشد خطرناکتر از جنگ است. نتیجه همچو «صلح» مسخره، رها کردن گرگ‌های هار به جان مردم بی‌دفاع ماست گذشته از اینکه بدون تامین عدالت صلح معنی و مفهومی ندارد. نصب گلبدین در کابل، فقط نیاز اشرف غنی و باداران خارجی اوست بناءً پیوند دادن کلمه دلپسند «صلح» به آن بازی مفتضح و عوامفریبانه‌ای بیش نیست.
گلبدین جلاد را ولو هزار بار بادارانش، ملل متحد، جمعی از غلامان ارگ‌نشین امریکا و غرب بخشیده سفیده بمالند، اما مردم ما و بخصوص کابلیانی که درد هزاران راکت و سفاکی‌هایش طی سگ‌جنگی های کابل را هنوز به خاطر دارند، هرگز نخواهند بخشید. او مثل همفکران و شرکای جرم جهادی و طالبی‌اش در افکار مردم هزاران بار محاکمه و محکوم به اشد مجازات گردیده است و از آنجا که خاین خایف است، او فقط در پناه صدها گارد تا دندان مسلح می‌تواند در کنجی از کابل همچون زندانی آبروباخته زندگی کند و بس.