ملالی جویا٬ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳

نخست به نمایندگی از زنان تحت ستم افغانستان همبستگی خود را با مردم مبارز ایران ابراز می نمایم.

یک سال از قتل مهسا امینی به دست رژیم خونریز و جنایتکار جمهوری اسلامی می‌گذرد، جنایتی که باعث اعتراضات خیابانی گسترده در سراسر ایران و جرقه ای برای انقلاب با شعار “زن، زندگی، آزادی” شد که این جنبش شکوهمند ادامه مبارزه مردم ایران علیه کشتار، فقر، زن ستیزی، خفقان ،انواع تبعیضات و صدها جنایت ضد بشری است.

مردم ایران سال هاست که در چنگال دیکتاتوری جمهوری اسلامی گرفتار هستند و در شکنجه گاه های جلادان «ولایت وقیح» فرزندان دلیر و شجاع بیشماری را از دست داده اند؛ اما جوانان آزادیخواه ایران بی‌هراس از مرگ، شکنجه و سرکوب ساتور به دستان رژیم، چی در خیابان ها و چی در زندان ها حماسه‌های فراموش‌ناشدنی ای از خود بجا گذاشتند.

در حقیقت قتل مهسا، نیکا ها، کیان پیرفلک ها، حدیث ها، رهنوردها، لجه ی ها، حنانه ها، غزاله ها، جواد روحی ها و صدها جوان معترض دیگر اعم از اقوام مختلف ایران باعث خیزش و فریاد ملت متنفر از استبداد فاشیست های دینی گردید.

همچنان این خیزش از مرز کشورهای همسایه گذشته، مایۀ الهام همه آزادیخواهان و آزاد اندیشان جهان به شمول ملت درد دیده افغانستان گردید.

دوستان!

مردم افغانستان به خصوص زنان چندین دهه است که از حاکمیت ننگین بنیادگرایان جهادی، طالبی، داعشی، امپریالیزم آمریکا و ناتو رنج می برند و هر روز قربانی میدهند.

تروریستان طالبی که هیچ فرق ماهوی با آخوندهای جمهوری اسلامی ندارند، زندگی را به ملت ما بخصوص زنان به جهنم سوزان بدل نموده اند. این برادران ولایت وقیح، از روزی که افغانستان را از آمریکا تسلیم گرفتند، هر روز دهها هموطن بی دفاع ما را در گوشه و کنار کشور مورد شکنجه، زندانی، تجاوز جنسی، اختطاف، ترور، قتل، سنگسار، حجاب اجباری، ازدواج اجباری، کوچ اجباری و ده‌ها ستم دیگر قرار میدهند.

جلادان طالبی صدای برحق مردم را فاشیست وار خاموش می کنند و عین ساطور بدستان رژیم آخندی از هیچ جنایتی نسبت به ملت آزادیخواه ما دریغ نکرده اند.اما خوشبختانه زنان شجاع کشور ما با فریاد و شعار “نان، کار، آزادی” خواب این فاشیست های دینی و زن ستیزان را خراب کرده اند.

با درس گیری از مبارزات کشورهای دیگر که تجربه خیزش علیه دیکتاتوران ضحاک مانند را داشته اند نباید اجازه دهیم که امپریالیزم آمریکا وهم پیمانانش طبق منافع شان این جنبش ها را در همکاری با عمال شان در ایران و افغانستان به کج راهه بکشانند.

باورمندم وحدت، سازماندهی، مبارزه پیگیر و نترس ما را زودتر به هدف هایمان میرساند.

در اخیر یاد آن قهرمانانی که جان های شیرین شان را در راه ازادیخواهی از دست داده اند گرامی می داریم و به ایستادگی و مقاومت متباقی مبارزین چون سپیده ها، نرگس ها، زینب ها، توماج ها، مهدی ها و بهاره ها و صدها مبارز آزادیخواه دیگر که در شکنجه گاه های خامنه ضحاک به سر می برند درود می فرستم.

به امید روزی که شاهد تحقق آزادی، برابری، دموکراسی مبتنی بر سکولاریزم در سرزمین های مان باشیم.

نه امارت نه ولایت – آزادی هر دو ملت!

مبارزه پرخروش زنان آزاده ای افغانستان و ایران، کاخ ستمگران دینی را از بیخ ویران خواهند کرد! سکولاریزم یگانه راه رهایی از استبداد بنیادگرایی است!

رژیم خونریز «ولایت فقیه» برادر طالب و داعش است!

مرگ بر استبداد چه در کابل چه در تهران!