افغان جرمن آنلاین، ۱۵ نوامبر ۲۰۰۹
نوم چامسکی ملالی جویا را شایسته ترین کاندید برای جایزه صلح نوبل خواند.
از چندی بدینسو حملات پیاپی بر ملالی جویا، دختر مبارز و شجاع وطن اسیر خود را از جانب کسانی شاهدیم که ظاهرا از بستر “چپ” و ضد تجاوز بر او میتازند، او را در حد پایین تر از زنان زینت المجلس چون فوزیه کوفی، شهلا عطا، وژمه فروغ، قدریه یزدان پرست، مسعوده جلال و غیره قرار میدهند و بعد هرچه از ذهن حقیر شان تراوش میکند به این زن از جان گذشته و میهنپرست اتهام میبینند، و به این هم اکتفا نکرده مدافعان برحق جویا را نیز رد و بد میگویند و به شلاق میکوبند.
اینان در حدی از منطق و واقع بینی تهی میشوند که گویی از کره دیگری تشریف آورده اند و واقعیت های سرسخت وطن بدبخت ما را اصلا بلد نیستند که حتی شهامت نمونه ملالی عزیز را نیز انکار میکنند، چیزی را که حتی دشمنان قهار جویا نیز تا حال به آن معترف اند. بطور نمونه بی‌بی‌سی این بلند گوی دولت انگلستان که همیشه کوشیده صدای جویا را انعکاس ندهد، اما او را “شجاع ترین زن افغانستان” لقب داده است و نیز مدتها قبل زنی به نام منیژه باختری در وبلاگش در حالیکه از موضع بشدت جهادی پسند به ملالی جویا تاخته بود اما درلابلای نوشته اش تذکر داده بود که “برای نخستین بار سخنان ملالی جویا را شنیدم احساس مسرت کردم که شهروند شجاعی آنهم از جنس زن … سر بلند میکند…. باید اعتراف کنم که در پاره یی موارد صراحت و جسارت خانم جویا مرا شگفت زده کرده است.”
اینان برای اثبات ادعا های خود هیچ چیزی ندارند مگر مکرر در مکرر تذکر این نکته که جویا چرا از این و آن منبع جایزه دریافت داشته است و آنرا رد نکرده است. اینان کودکانه تمامی منابع مربوط به کشورهای غرب را تاپه “امپریالیست” زده و بعد نتیجه گیری میکنند که جویا جوایز “امپریالیستی” را قبول کرده است. اما برعکس مدافعان و هواداران جویا از هرجایزه‌ای که او نصیب میشود نیرو میگیرند چون میدانند که این جوایز خود هرکدام تیرهاییست که در قلب های سیاه خاینانی چون ربانی، سیاف، قانونی، فهیم، محقق، دوستم و … مینشینند و در تثبیت موقعیت جویا در سطح جهان نقش بسزایی دارند.
متاسفانه مبارزه “ضد امپریالیستی” این چنین افراد در سطح چند جمله ضد جویا در این و آن سایت خلاصه میشود که آنهم از پس نام های مستعار از چوکی راحت کمپیوتر های شان از همان کشور های به گفته خود شان “امپریالیستی” بالا شده است که کمترین ارزشی ندارد.
فکر نکنم این هموطنان ما بالاتر از نوم چامسکی (Noam Chomsky)، برجسته ترین روشنفکر منتقد دولت امریکا در حال حاضر، در افشای امریکا و دولتهای غربی نقش ادا کرده باشند. نوم چامسکی هم به اهمیت مبارزه و کار ملالی جویا آگاهی دارد و اخیرا طی مقاله‌ای در اعتراض به اعطای جایزه نوبل به بارک اوباما، ملالی جویا را شایسته ترین کاندید برای این جایزه خواند.
اینان از درک این نکته عاجز اند که همین اکنون این ملالی جویاست که یکه و تنها در مجامع جهانی نسبت به هر افغان دیگر در افشا و نفی سیاست های استعماری امریکا و ناتو و نوکرانش در افغانستان نقش بازی کرده و از هر تربیونی این دولتها را محکوم نموده و مردم شانرا در بسیج علیه سیاست های خاینانه دولتهایشان آگاهی داده و به اتحاد و اعتراض فرا خوانده است.
جویا که در حال حاضر برای معرفی کتابش “زنی در بین جنگسالاران” در شهرهای مختلف امریکا در مجامع مختلف سخنرانی میکند، با استقبال گرم جنبش ضد جنگ امریکا مواجه شده و دهها سایت مهم ضدجنگ با مصاحبه با وی و انعکاس گفته هایش پرداخته اند اما مطبوعات اصلی امریکایی هیچکدام نخواستند موضع ضدجنگ جویا را انعکاس دهند و در معرفی کتابش نیز سکوت اختیار کردند. یگانه شبکه مدافع دولت امریکا سی ان ان بود که مصاحبه کوتاهی با وی انجام داد اما این شبکه هم با حقه بازی خواست جویا را مورد سانسور قرار دهد که سایت معروف ضد جنگ antiwar.com طی مقاله‌ای آنرا فاش ساخت که چگونه مصاحبه پخش شده از چینل داخلی سی ان ان با آنچه در چینل جهانی پخش شد تفاوت داشت و وقتی جویا به سیاست های دولت امریکا تاخت نطاق مصاحبه با او را قطع کرد.
جان پلجر (John Pilger)، نویسنده، فلمساز و خبرنگار مبارز و معروف آسترالیایی الاصل بارها از ملالی جویا در نوشته هایش نقل میکند او را در همه جا “دختر قهرمان افغان” خطاب میکند. فکر نکنم این “امپریالیست” شناس های افغان ما به گرد جان پلجر و نقشش در مبارزه علیه دولت های غربی برسند. وی از جنگ ویتنام تا به حال طی فلم های مستند ولوله خیز و منحصر به فردش نظیر “جنگ با دموکراسی”، “شکستن سکوت: راست و دروغ جنگ علیه تروریزم” و غیره سیاست های دول غربی و مشخصا امریکا و دست درازی ها و جنایاتش به کشور های مختلف را با موشکافی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و به میلیونها تن در جهان آگاهی داده است. در ارتباط به “مداری گری های” اوباما، وی اولین روشنفکر غربی بود که در برابر وی موضع گرفت و عوامفریبی های اوباما را فاش ساخت و ثابت نمود که تفاوتی بابوش ندارد.
چند روز قبل تلویزیون “پیام افغان” به گردانندگی فرد گلبدینی به نام عمر خطاب، طی تاخت و تاز بیشرمانه‌ای ملالی جویا را “فرد بیمار” معرفی کرد و از طریق تلفن کنندگان از قبل برنامه شده اتهامات گوناگونی به وی بست.
اینگونه حملات موزیانه به ملالی جویا تازه نیست و تعجبی هم ندارد، اگر جویا از جانب اخوانی ها و تروریست های نظیر خطاب مورد حمله نباشد جای نگرانی باید باشد، به هر پیمانه‌ای که دشمنان مردم ما وسیعتر بر وی بتازند، این رساننده موثر بودن، درست بودن و نافذ بودن مبارزه وی علیه این دشمنان مردم ماست.
اما این “ضد امپریالیست” های چهارآتشه ما با حمله به جویا در واقع در کنار دشمنان درجه اول مردم ما جا خوش میکنند که اگر این را شرم نمیدانند بهتر است در آینده نوشته های ضد جویا خود را به سایتهای اخوانی چون “سرنوشت”، “جاویدان”، “پیام مجاهد”، “خاوران” و غیره بفرستند که با کمال میل آنرا انتشار داده و حق‌الزحمه خوبی نیز نصیب این آقایان و خانم ها خواهد شد!!
نوت: این نوشته در سایت “افغان جرمن آنلاین” با حذف چند کلمه انتشار یافته است، اما ما متن اصلی را به همان صورتی که خانم انیسه طاهری به ما فرستاده بودند، با اظهار سپاس انتشار میدهیم.