خانه فرهنگ افغانستان در برلین، ۲۴ اپریل ۲۰۱۶
نور افشانی ملالی جویا مانند آفتاب درخشنده از قریه ها و شهر های فراه، کابل، قندهار، تخار، بغلان و… فراتر شده، روشنی افزای دنیای تاریک، بی حرکت و جامد شد.
در تاریخ ۱۶ و ۱۷ آپریل سال ۲۰۱۶ میلادی، برلین پایتخت آلمان میزبان ملالی جویا بود. وی که به دعوت شماری از گروه ها، هواداران حزب همبستگی افغانستان در اروپا، خانه فرهنگ افغانستان در برلین، گروه ریشههای خیابانی و نهادفضای زنان دعوت شده بود مورد استقبال گر م هوارداران و شرکت کنندگان قرار گرفت. در روز نخست، برنامه با پخش سخنرانی اعتراضی و تاریخی ملالی جویا درلویه جرگه سال ۲۰۰۳ آغاز شد و سپس بانو جویا ضمن سخنان مفصلی از وضعیت سیاسی و اجتماعی و طبقاتی افغانستان معاصر سخن راند. وی ضمن این سخنرانی تصویر روشن و صادقانه ای از ۱۶سال افغانستان با حضور نظامیان بین المللی ارائه کرد. وی افغانستان غرق در بحران، فقر و بی ثباتی داخلی را ارمغان غرب برای ملت افغان برشمرد و ضمن محکومیت سیاستهای تبعیض آمیز غرب در برابر مهاجران افغانستان دربخش پرسش و پاسخ به سئوالهای حاضران و علاقمندان پاسخ داد که با همراهی گرم حاضران همراه بود.
در روز دوم و آخر این نشست نیز، برنامه با سخنان کوتاه سارا دهکردی از اعضای ریشه های خیابانی در برلین درباره فعالیتهای ملالی جویا اغاز شد.سپس بانو جویا در سخنرانی تحلیلیاش از کوره مبارزاتی و قریه ها و شهرهای خون و آتش، فقر و بد بختی به آسیب شناسی و ریشهیابی سیاسی و اجتماعی پرداخت، وی ضمن انتقاد از سیاست های چندگانه نظام سیاسی بحران انسانی مهاجرت پرداخت که با طرح مسئله قتل ستایش شش ساله مهاجر ایران در برابر مهاجران افغان این فاجعه انسانی را محکوم کرد.
بانو جویا علت اصلى سرازير شدن موج پناهجويان از خانه و كاشانهُ شان را حاكميت جنگسالاران تنظيمى برگرده هاى مردم كه مولد بى امنيتى، فقر، بيكارى، نداشتن اميد به آينده، رشد سرسام آور توليد مواد مخدر، به غارت بردن دارائى هاى عامه و مردم توسط زورمندان مسلح، خشونت عليه زنان و كودكان، حمايت امريكا و اروپا از جنگسالاران و تحميل جنگ هاى نيابتى و سياست هاى ضد بشرى امپرياليزم در رآس آن امپرياليزم امريكا بخاطر تسلط بر جهان و رسيدن به منابع اقتصادى و اهداف سياسى شان در ممالك همجوار دانست.
در بين حاضرين يكى از دختران جوانى كه تازه به آلمان آمده است با احساسات بى نظير كه توآم با گريه و اشك ريختن بود، خطاب به ملالى جویا گفت:
من اولأ امروز زياد خوشوقتم نظرى كه تا امروز در مورد خودت داشتم تغير خورد. من از صحبت هاى با ارزشت زياد آموختم. و ازشما به خاطر این همه تلاش و مبارزه تشكر ميكنم. خانم جوان با ادامهُ صحبتش اضافه کرد: من مدتى را در ايران بسر برده ام که شاهد رويه و برخورد غير انسانى مامورين و يك تعداد از ايرانى هاى متعصب و كوردل در برابر افغانهاى مقيم ايران هستم که غیر قابل تحمل بود.
او در حاليكه گريه سرداده و اشك از چشمانش جارى بود از خانم ملالى جويا پرسيد كه چرا روى مشكلات مهاجرين افغان در ايران صحبتى نكردید و اشاره به جنایت علیه “ستایش” معصوم و زجر کش کردن آن طفل شش ساله نموده و پرسید که از نظر شما ما چی کار باید بکنیم تا به این جنایات خاتمه بخشیده شود؟ تعدادى زياد حاضرين كه همچنان تحت تأثير صداى پر از درد اين خانم جوان قرار گرفته بودند نيز با او اشك ميريختتد.
خانم ملالى جويا در جواب اين خانم گفت:
„همانطوريكه من ماهيت جنايتكاران بنيادگرا و جنگ افروزى قواى ناتو در رأس آن امريكا را محكوم به عوامل اصلى سرازير شدن هموطنان ما از خانه و كاشانهُ شان كردم، به همان اندازه ماهيت حاكمان ولايت فقيه در ايران و مداخله دیگر کشورهای همسایه چون پاکستان، عربستان ، هند و غیره را نیزمحكوم ميكنم. من همیشه در محافل و مصاحبه هایم ستم های هتلری رژیم فاشیستی ایران را افشا نموده ام درد هاى طاقت فرسا وجانكاه پناهجويان افغان در کشور های همسایه و غربی را در پوست و استخوان خویش حس و درک می کنم. من بنا بر كمبود وقت نتوانستم روى جزئيات درد هاى هموطنان ما در نقاط مختلف جهان تماس بگيرم از آنجمله هم ايران. بيائيد گريه و بغض خود را به قوت و متانت تبديل كرده روى علل اصلى جنگ كه همانا سلطه گشائى ممالك غربى و در رأس آن امريكاى اشغالگر و حمايت آن از بنيادگرائى مذهبى وتروريست پرورشان متمركز نمائيم. ما باید در هر جاى از جهان باشيم با نه گفتن به قوم پرستى، مذهب پرستى، قهرمان تراشى و اختلافات منطقوى يك پارچه و يك دست عليه اشغال سرزمين خويش دست بكار شويم. بدون مبارزه و وحدت سرتاسرى رسيدن به اهداف مشترك تمام مليت هاى ساكن در افغانستان، راه حل ديگر وجود ندارد.“
به افتخار حضور خانم جویا، آقای شکیب مصدق هنرمند جوان و مبارز از نسل جنگ و آتش فریاد محصور شده مردم را که حتا مزه آزادی راتا به امروز هم نچشیده اند با ساز و آواز ماندگار اش شرکت کنندگان را به یاد شب ها و روز های ماتم افغانستان آورد.
كنسرت شكيب مصدق با شادى، مسرت و ابراز احساسات گرم حاضرين بدرقه شده و در اخير خانم ملالى جويا يكبار ديگر از شكيب مصدق ابراز امتنان كرده و موفقيت بيشترى برايش آرزو كرد.