ملالی جویا٬ ۱۷ جنوری ۲۰۲۳

بیست و دومین سالگرد و یاد بود از حادثه خونین یکاولنگ درست زمانی برگزار گردید که عاملان تروریست و جنایتکار این جنایت نابخشودنی بار دیگر بر سرنوشت تاریک مردم ما حاکم گردیدند.

با تحویل افغانستان به تروریستان طالب و ایجاد لانه ی دهشت در جهان ، باداران غربی در صدد اند به طالبان چهره جدید صلح دوست، مهربان و تغییر یافته بدهند اما چهره خونریز طالبان تنها با مرور صفحه تاریک حاکمیتشان به سادگی قابل شناسایی است، از به گلوله بستن و به دار آویختن، سربریدن، سنگسار،شلاق زدن، قطع کردن دست و پا، زیر دیوار کردن در محضر عام و صدها جنایت دیگر گرفته تا قتل عام مردم بیگناه یکاولنگ اسنادی است از چهره واقعی این گروه.

در حادثه ۱۹ جدی سال ۱۳۷۹ در درگیری میان حزب وحدت اسلامی به رهبری خلیلی و طالبان و زد و بند ها بین این دو گروه، حزب وحدت اسلامی به وعده خود به هم کیشان طالبشان وفا نکرده و بعد از کشتن نیروهای طالبان و سنگر گرفتن در خانه های مردم باعث شد که تروریستان طالب بعد از شکست و عقب راندن حزب وحدت اسلامی، خشمگین به جان مردم ملکی و بی دفاع محل افتاده و آنان را از قریه های کُشکک، آخندان، کته خانه، دهن شوراب، بیده مشکین، گردنک، گنبدی، دره علی و عده کثیری از مردم بازار را که همه دهقان، معلم، نانوا و نجار بودند، دست بسته جمع‌ کردند و در سه نقطه تیرباران نمودند؛ اجساد شهداء به مدت ۳ روز بین برف ها مانده بود.

بعد از گذشت ۳ روز ملا محمد عمر کور رهبر دینی طالبان عفو عمومی اعلان کرد و آن روز مردم اجساد منجمد و یخ زده شان را بردند و در گور های دسته جمعی دفن کردند.

امسال ۱۹ جدی ۱۴۰۱ ده‌ها تن زن و مرد از بازماندگان قتل عام یکاولنگ به طور خود جوش در کنار منار یادبود گرد هم آمدند، و در برنامه ای که به همین مناسبت توسط مردم زحمتکش محل آماده شده بود شرکت کردند.

در آغاز برنامه سخنرانی، با الفاظ کنایه و تلویحی عاملان را محکوم، تقبیح و در پایان از مزار شهداء دیدار به عمل آوردند.

در شرایط که عاملان حادثه دردناک یکاولنگ با قساوت و غداری گذشته حاکم اند و صدای هر نوع اعتراض را در گلو خفه می کنند این محفل در ذات خود بعد از ۲۲ سال عالی و شکوهمند برگزار شد.

مردم داغدار و خانواده های شهدای مظلوم این روز را در شرایط سخت برپا میدارند و چشم امید دارند که روزی فرا رسند که عاملان این جنایت نابخشودنی به پنجه قانون سپرده و محاکمه شود.

سرخی خون شهدای ۱۹ جدی سال ۱۳۷۹ هرگز کمرنگ نمی شود و یاد آن روزگار ماندگار و فراموش نشدنی در صفحه تاریک تاریخ گلگون هنوز جلوه دار است.

یاد و خاطر شهدای 19 جدی یکاولنگ که به شکل مظلومانه توسط ددمنشان طالب تیرباران شدند گرامی و جاویدان باد!